ΤΑ ΚΑΒΟΥΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΙΚΕΛΟΠΟΤΑΜΟΥ

Ο Κρικελοπόταμος όπως κατεβαίνει από τα στενά της Κοντίβας

Είμαι βέβαιος πως οι περισσότεροι γνωρίζουν τα καβούρια από τη διαχρονική ρήση «έχει καβούρια η τσέπη» και τούτο βεβαίως έχει τονιστεί ιδιαίτερα τώρα που περνάμε την βαθιά κρίση και από την οποία, κανένας δεν ξέρει πότε και πως θα βγούμε. Τέλος πάντων αυτά θα τα δούμε αργότερα που θα σφίξουν περισσότερο τα λουριά και θα πράξουμε ανάλογα και γι’ αυτό απόψε θα ασχοληθούμε λίγο με ένα ωραίο κάβουρα που πρόλαβα να δω προχθές στα νερά του Κρικελοποτάμου, λίγο πιο κάτω από την σάπια γέφυρα που συνέδεε τον παρατημένο οικισμό λιναράκι με τον έξω κόσμο όταν ο ποταμός είχε τις φουρτούνες του.

 

Τούτο λοιπόν το ωραίο πλάσμα του ποταμού το οποίο βεβαίως και δεν έχει καμιά σχέση με τις τσέπες καμμιάς και κανενός, πήρε το μάτι μου αραγμένο πάνω σε ένα λιθάρι που περίμενε να αρπάξει κάποιο άλλο πλάσμα να φάει και μάζεψα τις κινήσεις μου να μην το τρομάξω. Με είχε πάρει όμως και αυτός είδηση και καθώς διαθέτει περιστροφικά μάτια και μάλον οξύτατη όραση, δεν τρόμαξε καθόλου αλλά άρχισε αμέσως να βαδίζει  «σαν το κάβουρα», όπως λένε, για να μην με χάσει ούτε δευτερόλεπτο από το πεδίο όρασής του και σιγά - σιγά μπήκε στο νερό και μια αστραπιαία κίνηση πήγε αμέσως και χώθηκε κάτω από ένα μεγάλο λιθάρι, τέτοιο που θα ήταν αδύνατο να το σηκώσω και να τον πιάσω.

Φυσικά και κάτι τέτοιο δεν ήταν στις προθέσεις μου, απλά πήγα πιο κοντά να τον προλάβω να τον φωτογραφίσω γιατί λίγο - πολύ ως είδος αρχίζει να σπανίζει αφού όταν βγαίνουν από τις τρύπες τους οι αλεπούδες και άλλα αρπακτικά, είναι ο πρώτος μεζές που θα πιάσουν στο ποτάμι και αυτές όπως ξέρετε, δεν τα βάζουν στην τσέπη τους αλλά στο στομάχι τους. Επί πλέον, ένας λόγος που κάνω αυτό το σημείωμα είναι να σας δείξω πόσο καθαρά είναι τα νερά του Κρικελοπόταμου, του καθαρότερου ίσως ποταμού της Ελλάδας τον οποίο αν δεν έχετε γνωρίσει, σας τον συνιστώ ανεπιφύλακτα και άμα χρειαστεί, σας συνοδεύω και σας ξεναγώ στις ομορφιές του, όπως για παράδειγμα, το Πανταβέχει…